یادداشتی بر سطح نازل رسانه های محلّی استان گلستان

رسانه های محلی در استان گلستان بیشتر حول محورسایت ها وشبکه های اجتماعی اینترنتی فعالیت می کنند. اما این فعالیت با توجه به بالا رفتن مستمر آگاهی ها وسطح سواد اجتماعی وعلمی در جامعه قابل قبول نیست. زیرا بنظر می رسد با وجود اینهمه امکانات پیشرفته نسبت به گذشته، کیفیت نازل شکلی وماهیتی این رسانه ها نشان از عقب ماندن دست اندرکاران آن از عموم جامعه دارد. از یک طرف ضعف های آزاردهندهء شکلی ومحتوائی مطالب که اکثرا فاقد انشاء صحیح ومغایر با آئین نگارش متوسط هستند وحتی به صورت یک انشاء دورهء متوسطه نیزبه هیچ وجه قابلیت درج در رسانه ها را نداشته ودرج آن ها یا نشان از کمبود نیرو برای ویرایش مطالب دارد، یا اهمیت ندادن به واسطهء کمبود وقت وعجله ویا علل دیگر دارد، به هر طریق چیزی از بار مسئولیت گردانندگان رسانه ها نمی کاهد.

   از طرف دیگر غوطه ور شدن گردانندگان این رسانه ها در مسائل جناحی وبرخورد های جهت دار در مورد بحث های متداول و انعکاس اخبار، ناقض اصل بی طرفی رسانه ئی است مگر اینکه این رسانه ها صراحتا وعلنا وابستگی خود به جناح یا احزاب خاص را اعلام نمایند که در آنصورت هم برای خودشان وهم برای مردم بهتر خواهد بود. لیکن متاسفانه گردانندگان رسانه ها که به نظر نگارنده قبل از هرچیز از داشتن یک کادر منسجم وحرفه ئی ومدیریت منظم واصولی رنج می برند با وجود جهت گیری های آشکار به نفع جناح های خاص سیاسی، مرتب این وابستگی خود را انکار وبر بی طرف بودن خود تاکید می نمایند. اما شتر سواری های دولا دولای ایشان در دشتی مثل صحرای ترکمن، اشکارتر از آن است که بتوان پنهان کرد. البته که هر شخصی اعم از حقیقی وحقوقی حق طرفداری وحتی وابستگی به احزاب وجناح های قانونی را دارد، ولی حق ندارد با پنهان کردن این موضوع و بی طرف نشان دادن خود، مردم را به کل رسانه ها بدبین وبه وجههء روزنامه نگاری حقیقی ویا مجازی خلل وارد سازد. به خصوص که تقلیل اعتماد مردم نسبت به صداقت رسانه ها امکان نقد موثر عملکرد متولیان قدرت را نیز محدود خواهد ساخت. چیزی که در شرایط کنونی بدترین نتیجه را که انفعال جامعه نسبت به تحولات در اطرافش است را به بار خواهد آورد.

  با انفعال جامعه نسبت به رخدادهای اجتماعی وسیاسی، باالتّبع آن پراکنده شدن مردم از اطراف رسانه ها و تنها ماندن اصحاب رسانه، خود همین دست اندرکاران رسانه ئی که بخشی از رکن جهارم دموکراسی هستند راحت تر درمعرض تهدید وفشار قرار خواهند گرفت. بنابر این بهتر است رسانه های محلی به خود آیند، کلاه خود را قاضی و دست وپای خود را جمع کنند. زیرا نگاهی گذرا به میزان مشارکت پائین خوانندگان در نظر دهی به مطالب که نسبت به گذشته به شدت کاهش یافته، بیانگر بصدا در آمدن زنگ های هشدار درخصوص دلسردی آنها است. سخن آخر با گردانندگان رسانه های محلی این است که: جامعه نیازمند امید، روحیه وانگیزه است، لطفا با توجیه، انکارو اصراربرادامهء کاستی هایتان این ها را از او نگیرید.